o mahur beste çalar müjgan'la ben ağlaşırız

ulan ne güzel yazmış bee. (bkz: attila ilhan)

bugün 5 kez dinlediğim şarkı

--- spoiler --- şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız o mahur beste çalar müjgan’la ben ağlaşırız gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız yalnız kederli yalnızlığımız da sıralı sırasız o mahur beste çalar müjgan’la ben ağlaşırız bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı gittiler akşam olmadan ortalık karardı bitmez sazların özlemi daha sonra daha sonra sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara simsiyah bir teselli olur belki kalanlara geceler uzar hazırlık sonbahara --- spoiler ---

rakı açtıracak belli oldu.

attila ilhan'ın deniz gezmiş ve arkadaşlarının idamını öğrendikten sonra yazmaya başladığı bir şiiri. ahmet kaya ile hayat bulmuştur. beni aşırı duygulandığında derinden vuran dizedir. edit:imla

(bkz: mahur beste) --- spoiler --- bitmez sazların özlemi daha sonra daha sonra sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara simsiyah bir teselli olur belki kalanlara geceler uzar hazırlık sonbahara --- spoiler --- ahmet kaya

"bir menekşe kokusunda seni aramak var ya" menekşenin kokusuz bir çiçek olduğunu duyduğum zamanla burdaki müjganın kirpik olduğunu duyduğum zaman hissettiğim duygu ölümüne kapışır.

eskiden 'müjganla vedalaşırız' zennediyodum utanıyorum

= buralara yaz günü kar yağıyor canım, ölene kadar seni bekleyemem

--- spoiler --- gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız yalnız kederli yalnızlığımız da sıralı sırasız --- spoiler ---

Seninle sadece birbirimize bakarak, Hiç konuşmadan da anlaşırız. Mutluluktan beraber sığamayız kabımıza, Kederden Birlikte fenalaşırız. VarSan, sımsıkı kucaklarım hep, kocaman gülüşlerle hayatı, Yoksan, O Mahur Beste Çalar Müjganla Ben Ağlaşırız!..

bir attila ilhan şiiri. ahmet kaya tarafından şarkı olarak okunmuştur. güzeldir.

şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız o mahur beste çalar müjganla ben ağlaşırız..

cover bu kardeşimiz de baya iyi söylemis şuraya bırakayım. Şiirin kimin için yazıldığını umursamadan Bir de altta en sevdiğim yerini yazayım: bitmez sazların özlemi daha sonra daha sonra sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara simsiyah bir teselli olur belki kalanlara geceler uzar hazırlık sonbahara

(bkz: ah müjgan ah) (bkz: serbest çağrışım)

"simsiyah bir teselli olur belki kalanlara"

o mahur bestenin neresinde müjgan la ağlaştıgimizi hatırlamıyorum

müjgan'in kirpik olduğunu öğrendiğimden beri inancım kalmadı hiçbir şeye..